Οι Διαφορές Ανάμεσά τους δεν Οδηγούν σε Ενιαίο Πόλο

Οι Διαφορές Ανάμεσά τους δεν Οδηγούν σε Ενιαίο Πόλο

Η αντιμετώπιση του δικομματισμού βάζει στην Αριστερά το καθήκον της Ενότητας στην Δράση και σε συνέχεια τη δημιουργία του Συνασπισμού των Αριστερών Δυνάμεων, σαν μια εναλλακτική διέξοδο.

"Ήρθε η ώρα της Αριστεράς", διακηρύττουν οι Αριστερές Δυνάμεις, Κόμματα και Κινήσεις. Το σύνθημα, ήρθε η ώρα της Αριστεράς, δεν έχει γίνει ακόμα κατάκτηση των λαϊκών μαζών. Απεναντίας, βαθύ χάσμα και δυσπιστία συναντά όποιος μιλήσει για Κοινό Φορέα ανάμεσα στα Κόμματα και τις Κινήσεις της Αριστεράς και των άλλων προοδευτικών δυνάμεων.
Η δυσπιστία δεν είναι μόνο στη βάση, αλλά και στις κορυφές ιδιαίτερα των Αριστερών Κομμάτων.

Τα επίθετα δεν λείπουν όταν προβάλεις την ανάγκη της συνεργασίας με τα κόμματα:
- Μα με τους αναθεωρητές θα συνεργαστούμε;
- Δηλαδή θα συνεργαστούμε με τους δογματικούς;
Τα πολλά χρόνια καλλιέργειας του μίσους και πάθους ρίζωσαν στους απλούς αγωνιστές! Και μπαίνει το ερώτημα: Και ΠΩΣ ΘΑ ΕΜΠΟΔΙΣΟΥΜΕ τα δυο μεγάλα κόμματα (ΠΑΣΟΚ - Ν.Δ.) να παίζουν το παιχνίδι της άρχουσας τάξης; Χρειάζεται μια εναλλακτική δύναμη να χρεοκοπήσει τις τεχνητές αυτοδυναμίες!

Μπροστά σ' αυτό το επιχείρημα αρχίζει η σκέψη και ο συλλογισμός. Όμως η έλλειψη εμπιστοσύνης και η δυσπιστία, υπάρχουν και στις κορυφές. σαν κληρονομιά του παρελθόντος και ίσως και του παρόντος. Μπορεί να μην είναι μόνο η δυσπιστία, αλλά και άλλοι παράγοντες που οδηγούν στην απόφαση για μια αυτόνομη κάθοδο στις προσεχείς εκλογές απορρίπτοντας την συμπαράταξη και το συνασπισμό.
Στην απόφαση της ΚΕ της Ε.ΑΡ. διαβάζουμε: 'Ή λογική της Ε.ΑΡ. είναι το μεγάλο άνοιγμα της Αριστεράς στην Ελληνική Κοινωνία, η κατάκτηση της εμπιστοσύνης της πλειοψηφίας του λαού στη δημοκρατική πολιτική και στην ικανότητά της να διευθύνει την πορεία προς το κοινωνικό μετασχηματισμό. Γι' αυτό και απορρίπτουμε την πρόταση της συμπαράταξης, που αποτελεί ευκαιριακή εκλογική συνεργασία, χωρίς αρχές, χωρίς κοινές θέσεις και κυρίως χωρίς να πείθει σαν φερέγγυα πρόταση εξουσίας", ('ΑΥΓΗ" 9,2.88). Έτσι η απόφαση της Ολομέλειας της ΚΕ της Ε,ΑΡ. είναι ότι θα κατεβούν αυτόνομα στις εκλογές,

Το ΚΚΕ εσ, Α.Α. έχει μια ιστορία 20 χρόνων από τη διάσπαση του ενιαίου ΚΚΕ το 1968. Οι θέσεις της ΚΕ για το Συνέδριο του ΚΚΕ εσ. Α.Α. που δημοσιεύονται στο περιοδικό "ΚΑΠΝΌ τεύχος 22, δίνουν τη στρατηγική και τακτική του για ένα επαναστατικό δημοκρατικό δρόμο προς το σοσιαλισμό, για μια αντικαπιταλιστική πορεία, απορρίπτοντας τον εκσυγχρονισμό και την καλύτερη διαχείριση του συστήματος, που επιδιώκει η Ε.ΑΡ. Στο ζήτημα της συμπαράταξης που προτείνει το ΚΚΕ, τοποθετείται αρνητικά, λέγοντας "όχι στη συμπαράταξη" (σημ. 14, Μέρος τέταρτο, Το Πολιτικό Σύστημα, οι Πολιτικές Δυνάμεις Διακυβέρνησης).

Με βάση τις προαναφερόμενες θέσεις των Αριστερών Κομμάτων, αυτό που μπορεί να συμπεράνουμε είναι ότι θα δημιουργηθούν τρεις πόλοι Συνασπισμού των Αριστερών Δυνάμεων, με κέντρο το κάθε Κόμμα ξεχωριστά, σαν κορμός συσπείρωσης των άλλων κομμάτων και κινήσεων. Οι πόλοι συσπείρωσης θα φανούν περισσότερο την προεκλογική περίοδο. Η διάσπαση που υπάρχει στο χώρο της Αριστεράς είναι μια ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ που απορρέει κυρίως από τις διαφορετικές εκτιμήσεις για το δρόμο προς το σοσιαλισμό, την τακτική και τη στρατηγική που ακολουθεί κάθε κόμμα.

Η κοινή δράση των Αριστερών Δυνάμεων και ο συνασπισμός τους σ' ΕΝΑ ΠΟΛΟ, για ν' αποτελέσουν εναλλακτική λύση στο δικομματισμό παραμένει σαν ΚΑΘΗΚΟΝ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ.

Βήχος Παναγιώτης ΦΩΝΗ της ΔΕΥΤΕΡΑΣ, Φύλλο 128, 22/2/88