ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΚΟΣΚΩΤΑ ΚΑΙ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ

ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΚΟΣΚΩΤΑ ΚΑΙ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Σε συνέντευξη του Μίκη Θεοδωράκη στο "Έθνος της Κυριακής", 20 Δεκέμβρη 1987, έδωσε μια νέα διάσταση στο φαινόμενο Κοσκωτά. Είναι αλήθεια ότι το "Έθνος" έχει κάνει ένα σοβαρό αγώνα, με αποτέλεσμα να τραβιέται και στα δικαστήρια, για να ξεσκεπάσει αυτό το φαινόμενο.
Όσοι από μας έχουν ζήσει στην Αμερική και γνώρισαν την "καλή κοινωνία", εννοώ τους κυβερνητικούς κύκλους και λίγο την άρχουσα τάξη, θα του έχει γίνει συνείδηση ένα γεγονός.

Αν έχεις ορισμένες ικανότητες, αν σε ενδιαφέρουν τα χρήματα και όχι τα ιδανικά, αν φιλοδοξείς να μπεις μέσα σε διάφορα κυκλώματα, δεν είναι καθόλου δύσκολο ν' ανέβεις, ακόμα και από οικονομικής άποψης και κύρια απ' αυτήν.
Η Αμερική ήταν και παραμένει η χώρα των ευκαιριών και η χώρα των συνδικάτων, της εργασίας και του Κεφαλαίου.

Στο συνδικάτο των λιμενεργατών π.χ. της ανατολικής Κόστας ιδιαίτερα στη Νέα Υόρκη, η ζωή ενός λιμενεργάτη δεν άξιζε ούτε να συζητηθεί αν πήγαινε κόντρα στη μαφία!
Όταν διάβασα στο "Έθνος" τις διάφορες κατηγορίες ενάντια στον κ. Κοσκωτά, δηλαδή, για 1.000 και 50.000 δολλάρια που είναι μικροσκοπικά μεγέθη μπροστά στους οικονομικούς κολοσσούς των ΗΠΑ, και όταν σε συνέχεια είδα ότι είναι δισεκατομμυριούχος και αγοράζει Τράπεζες και περιοδικά, μου γεννήθηκε το ερώτημα: Τι ζητάει, πού το πάει, και ποια συμφέροντα βρίσκονται πίσω από τον νέο μεγάλο επιχειρηματία;

Ο Μίκης στη συνέντευξή του-βάζει το φαινόμενο Κοσκωτά σε τέτοιες διαστάσεις που αν δεν κινηθούν τα κόμματα και οι μαζικές οργανώσεις, μπορεί να έχουμε μια νέα εισβολή κεφαλαίων από ορισμένα αμερικάνικα κέντρα... Δηλαδή, ενώ αγωνιζόμαστε να διώξουμε τους Αμερικάνους, θα τους βρούμε μπροστά μας με χρυσά άμφια και μεταμορφωμένους σε "εθνικούς ευεργέτες". Είναι γνωστή η τύχη των χωρών της Λατινικής Αμερικής, τα χρέη στις τράπεζες των ΗΠΑ, η ανεργία στο 70% των εργαζομένων, η αθλιότητα των μαζών και η μαζική διαφθορά με την πορνεία που διαλύει την οικογένεια. Ποιος πήγε στη Βραζιλία, στην Ουρουγουάη, την Αργεντινή, την Χιλή και άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής και δεν συγκλονίστηκε από την φτώχεια και την εξαθλίωση. Και ποιοι φταίνε γι' αυτή τη φτώχεια εκτός της άρχουσας τάξης αυτών των χωρών;

Είναι γνωστός ο καταστροφικός ρόλος που έπαιξαν και παίζουν οι μεγάλες αμερικάνικες εταιρίες εισαγωγών και εξαγωγών, εκμετάλλευσης μεταλλευμάτων, μέσων μεταφοράς και αγροτικών προϊόντων. Είναι οι λεγόμενες χώρες της μπανανίας, που μόνο μια Κούβα μπόρεσε να ξεφύγει και φωτίζει, σαν ένας προβολέας μέσα στο σκοτάδι που είναι βυθισμένες οι χώρες της Λατινικής Αμερικής, παρά τους υπέροχους και ταλαντούχους λαούς που τις κατοικούν. Και κάποιος μπορεί να βάλει το ερώτημα: Αραγε η χώρα μας είναι σε καλύτερη μοίρα;

Ναι. Είμαστε σε καλύτερη μοίρα παρά το γεγονός που εκμεταλλευόμαστε από τον καπιταλισμό, αλλά από ένα παραμορφωμένο μοντέλο του καπιταλισμού. Και είναι πραγματικά παραμορφωμένος ο δικός μας καπιταλισμός γιατί δεν πρόλαβε να εξελιχθεί "ομαλά" όπως στις χώρες του ανεπτυγμένου καπιταλισμού. Ο πρωθυπουργός της χώρας μας έχει επανειλημμένα διακηρύξει ότι αν δεν γίνουν επενδύσεις, και αν δεν αυξήσουμε την παραγωγικότητα, η οικονομία μας δεν θα μπορέσει το1992 να ανταγωνιστεί τις οικονομίες των άλλων χωρών, θα ήμαστε ο φτωχός συγγενής της ΕΟΚ. Όσοι λοιπόν, φέρνουν κεφάλαια για επένδυση είναι ευπρόσδεκτοι! Όμως ο Κοσκωτάς δεν έκανε καμιά επένδυση, αυτός αγοράζει τράπεζες και περιοδικά!! Πρόκειται μόνο για εισαγωγή συναλλάγματος. Αγόρασε και τον Ολυμπιακό, που αποτελεί όπλο που βομβαρδίζει τη συνείδηση της νεολαίας. Και παρ' όλα αυτά, τόσο τα κόμματα όσο και τα μέσα ενημέρωσης και πληροφόρησης, ουσιαστικά σιωπούν. Δεν υπάρχει ο υποκειμενικός παράγοντας να κινητοποιήσει τον λαό για ένα μαζικό αντιιμπεριαλιστικό κίνημα. Και γεννάται το ερώτημα, μπορεί να υπάρξει αυτός ο υποκειμενικός παράγοντας; Μπορεί οι αντιδράσεις του λαού να ξεσηκώσουν συνειδήσεις και να συσπειρώσει δυνάμεις που να οδηγήσουν τους αγώνες σε σωστά κανάλια; Η απάντηση μάλλον είναι θετική!!!

ΜΑΝΩΛΗΣ ΠΥΘΑΡΟΥΛΗΣ

ΦΩΝΗ της ΔΕΥΤΕΡΑΣ, 21/3/88, Φύλλο 132