ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ!

ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ!

(Επιτακτική Αναγκαιότητα)

Σωστό παραλήρημα από την ηγεσία του ΚΚΕ το ζήτημα
της συμπαράταξης των αριστερών δυνάμεων. "Είναι ζήτημα ζωής η συμπαράταξη"
γράφει ο Γ. Καραγιάννης στην εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ" στις 14.12.87. Δυστυχώς οι
χθεσινοί μας "αντίπαλοι", το ΚΚΕ Εσωτερικού, που τώρα χωρίσανε στα δυο, δεν
θέλουν να καταλάβουν την αναγκαιότητα της συμπαράταξης! Τι λυπηρό! Δεν
μπόρεσαν να δούνε τις μεγάλες αλλαγές που γίνανε από το 1984 και 1985,
ιδιαίτερα τον Οχτώβρη του 1985! {ΦΩΝΗ της ΔΕΥΤΕΡΑΣ 28/12/87 Φύλλο 120}

ΜΑΝΟΛΗΣ ΠΥΘΑΡΟΥΛΗΣ

Μέχρι και το Φλεβάρη του 1984 (βλέπε συνέντευξη του Χ. Φλωράκη στις 20.2.84 στην εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ") την αλλαγή θα την έκαναν οι δημοκρατικές δυνάμεις και "πριν απ' όλα το ΚΚΕ και το ΠΑΣΟΚ".

Να όμως που ξαφνικά άλλαξαν οι καταστάσεις. Το ΠΑΣΟΚ από κόμμα αλλαγής έγινε κόμμα εναλλαγής, για το Χ. Φλωράκη.

Αραγε δεν διάβασε ο δυστυχισμένος "χαρισματικός" ηγέτης, ότι η Πολιτική Απόφαση του 11ου Συνέδριου (Δεκέμβρης 1982) διαπιστώνει ότι το ΠΑΣΟΚ επιδιώκει τον εκσυγχρονισμό του καπιταλισμού;

Και από κει που "κοιμόντουσαν" στο ίδιο κρεβάτι με τον Ανδρέα, και την αλλαγή θα την έκαναν "πριν απ' όλα το ΚΚΕ και το ΠΑΣΟΚ", ξαφνικά το ΠΑΣΟΚ έγινε ο άσπονδος εχθρός!

Μα τι επιτέλους έφταιξε να χαλάσει η συμμαχία;

Μήπως η δεξιά στροφή του ΠΑΣΟΚ ή η ανάνηψη της ηγεσίας του ΚΚΕ; Μήπως και τα δυο; Μπορεί!

Αλλά πρέπει να τονίσουμε ότι το ΠΑΣΟΚ πάντα ακολουθούσε συντηρητική πορεία, παρά τα αρκετά θετικά βήματα στην αρχή! Στο κάτω κάτω της γραφής είχε δώσει και πολλές υποσχέσεις, είχε κάνει διακηρύξεις, έγραψε και δημοσίευσε το συμβόλαιο με το λαό. Όλα αυτά είχαν θαμπώσει την ηγεσία του ΚΚΕ, κύρια βέβαια τα μέλη του Π.Γ., γιατί τα μέλη της Κ.Ε., εκτός ελαχίστων, δεν είχανε τέτοιες αυταπάτες! !!

Τώρα υπάρχει αγωνία και άγχος!

Το αρνούνται βέβαια, αλλά το λένε με άλλο τρόπο:

"Τη συνεργασία την έχει ανάγκη όλη η αριστερά" ("ΤΑ ΝΕΑ" 14.12.87). Και όμως, οι άλλες αριστερές δυνάμεις δεν το... καταλαβαίνουν. Μήπως δεν πείστηκαν για την ειλικρίνεια της συνεργασίας;

Μα είναι δυνατό να μην πείθονται αφού Η ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΕΓΙΝΕ ΤΟ Α ΚΑΙ ΤΟ Ω της πολιτικής της ηγεσίας του ΚΚΕ;

Βέβαια, υπάρχει και ο προηγούμενος στρατηγικός στόχος που ήταν 'Ή ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ" και που ποτέ δεν έγινε!

Γιατί άραγε δεν έγινε;

Δεν θεώρησαν σωστό τα μέλη του Πολιτικού Γραφείου να το εξηγήσουν στο 12ο Συνέδριο!

Το σοβαρό αυτό ζήτημα το άφησαν να πλανάται σαν ένα μεγάλο ερωτηματικό!

Και τώρα είναι η Συμπαράταξη και η Κυβέρνηση της Αριστεράς!!!

Άλλαξε ο στρατηγικός στόχος! Μήπως αυτές οι απότομες αλλαγές στη στρατηγική και την τακτική, έχουν σκορπίσει την απογοήτευση ακόμα και στα στελέχη και μέλη του ΚΚΕ;

Μήπως η εργατική τάξη και τα συνδικάτα της, μαζί και όλοι οι σύμμαχοι, δεν θεωρούν πια αξιόπιστη την ηγεσία του ΚΚΕ;

Μήπως κλονίζεται η πίστη της εργατικής τάξης στην ηγεσία που χθες έλεγε "Δημοκρατική κυβέρνηση πραγματικής Αλλαγής" και τώρα διακηρύττει στη διαπασών: ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ!!!

Πολλά και αναπάντητα ερωτηματικά.

Με μια λέξη: Αλλοπρόσαλλη πολιτική!

Ή αυτό που θα έλεγε ο Λένιν: ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΧΩΡΙΣ ΑΡΧΕΣ!

28/12/87 Φύλλο 120

Μ.Π.